Pir Sultan Abdal Eserleri

ALÇAKTA YÜKSEKTE YATAN Alçakta yüksekte yatan erenler Yetisin imdada aldi dert beni Basimi alip hangi yere gideyim Gittigim yerlerde buldu dert beni Oturup benimle ibadet kildi Yalan söyledi de yüzüme güldü Yalin kiliç olup üstüme geldi Çaldi bölük bölük böldü dert beni Üstümüzden gelen boran kis gibi Yavru sahin pençesinde kus gibi Seher çagi bir korkulu düs gibi Çagirta çagirta aldi dert beni Abdal Pîr Sultan'im gönlüm hastadir Kimseye diyemem gönlüm yastadir Bilmem deli oldu bilmem ustadir Söyle bir sevdaya saldi dert beni Pir Sultan Abdal (PIR SULTAN ABDAL, haz. Memet Fuat, 1977)	BENI GÖRÜP YÖNÜN ÖTE DÖNDÜRME Beni görüp yönün öte döndürme Yine gitmez meylim sendedir sende Yikip hilâl kaslariini yere indirme Günah sende degil bendedir bende Seker vardir dudaginda dilinde Arzumanim kaldi gonca gülünde Sen bir padisâhsin hükmün elinde Senin ile dâvam sendedir sende Sensiz çikip yaylalari yaylamam Engeller içinde sirrin söylemem Çok günah isledim inkâr eylemem Ik'ellerim kizil kandadir kanda Nice beyler ile gezdim yoruldum Kan bulanik aktim duruldum Sencileyin çok güzele sarildim Dahi sevgin candadir canda Pîr Sultan Abdal'im böyle deyiptir Âsiklar güzeli sevegeliptir Bir güzel sevmeyle kanli m'oluptur Kellem terkidedir yandadir yanda Pir Sultan Abdal (PIR SULTAN ABDAL, haz. Memet Fuat, 1977) (***) Meyil: gönül akisi, sevda Ik'ellerim: iki ellerim Sencileyin: senin gibi Deyiptir: demistir Terki: eyerin arkasi	BEN DERVISIM DIYE Ben dervisim diye gögsün gerersin Hakk'i zikretmeye dilin var midir Sen kendini görsene ilden n'ararsin Hâli hâl etmeye hâlin var midir Birgün balik gibi aga sararlar Mürsidinden rehberinden sorarlar Tütsü yakip köse köse ararlar Ben ariyim dersin balin var midir Dertli olmayanlar derde yanar mi Tahkik dervis ikrarindan döner mi Her bir uçan gül dalina konar mi Ben bülbülüm dersin gülün var midir Pîr Sultan'im senin derdin desilmez Derdi olmayanlar derde düs olmaz Mürsidsiz rehbersiz yollar asilmaz Mürsid eteginde elin var midir Pir Sultan Abdal (PIR SULTAN ABDAL, haz. Memet Fuat, 1977
BIR GÜZELIN ÂSIKIYIM Bir güzelin âsikiyim agalar Anin için tasa tutar el beni Gündüz hayalimde gece düsümde Kumdan kuma savuruyor yel beni Reyhanini devsir devsir dest'eyle Ben deliyim ögüt verip pest eyle Düsmanimi el yaninda dost eyle Bir gececik mihman eyle al beni Ak gül olsam al yanaga sokulsam Gülâb olsam ak yüzüne saçilsam Kölen olsam pazarlarda satilsam Kölem deyü ak sinene sar beni Pîr Sultan Abdal'im gamzeli oltur Hezaran sinemde yaralar çoktur Benim senden özge sevdigim yoktur Inanmazsan ol Allah'a sor beni Pir Sultan Abdal (PIR SULTAN ABDAL, haz. Memet Fuat, 1977) (***) Anin: onun Devsirmek: toplamak Pest eyle: yatistir Hezaran: binlerce Mihman: konuk   Gülâb: gül suyu Gamze: yan bakis, naz ile bakma Ol: o	BU YIL BU DAGLARIN Bu yil bu daglarin kari erimez Eser bâd-i sabâ yel bozuk bozuk Türkmen kalkip yaylasina yürümez Yikilmis asiret il bozuk bozuk Kizilirmak gibi çagladim aktim El vurdum gögsümün bendini yiktim Gül yüzlü ceranin bagina çiktim Girdim bahçesine gül bozuk bozuk Elim tutmaz güllerini dermeye Dilim tutmaz hasta hâlin sormaya Dört cevabin mânasini vermeye Sazim düzen tutmaz tel bozuk bozuk Pir Sultan'im yaratildim kul diye Zalim pasa elinden mi öl diye Dostum beni ismarlamis gel diye Gidecegim amma yol bozuk bozuk Pir Sultan Abdal (PIR SULTAN ABDAL, haz. Memet Fuat, 1977) (***) Bâd-i sabâ: sabah yeli, tan yeli Ceran: ceylan, ahû, karaca Dört cevap: dört kitap Dostum: Tanri'm Il: ülke, yurt Dermek: toplamak Zalim pasa: Hizir pasa Ismarlamis: çagirmis	BIR NEFESCIK SÖYLEYELIM Bir nefescik söyleyelim Dinlemezsen n'eyleyelim Ask deryasin boylayalim Ummana dalmaya geldim Ask harmaninda savruldum Hem elendim hem savruldum Kazana girdim kavruldum Meydana yetmeye geldim Ben Hakk'in ednâ kuluyum Kem damarlardan biriyim Ayn-i cem'in bülbülüyüm Meydana ötmeye geldim Ben hak ile oldum asna Kalmadi gönlümde nesne Pervaneyim atesine Oduna yanmaya geldim Pîr Sultan'im yeryüzünde Var midir noksan sözümde Eksiklik kendi özümde Dârina durmaya geldim (***) Nefes: Alevî-Bektasî ozanlarinin tarikat konularini isleyen tekkelerde makamla söylenen kosuklari. Ednâ: en asagi Kem: kötü, Damar: huy Ayn-i cem: Alevî-Bektasîlerin Tarikata girme töreni Asna: tanis Od: ates Dâr: dar agaci. (Alevî-Bektasîlerde tören yapilan yerin tam ortasina "dâr" denir, tarikata girecek olanlar ya da bir kusur isleyip bagislanmayi dileyenler tören sirasinda burada dururlar, yani "dâra dururlar")
DOSTUN BAHÇESINE BIR HOYRAT GIRMIS Dostun bahçesine bir hoyrat girmis Korudur hey benli dilber korudur Gülünü dererken dalini kirmis Kurutur hey benli dilber kurutur Su meydanda serilidir postumuz Çok sükür Mevlâ'ya gördük dostumuz Bir gün kara toprak bürür üstümüz Çürütür hey benli dilber çürütür Kendisi okur da kendisi yazar Hak hilâl kasina eylemis nazar Senin akranlarin cennette gezer Hürüdür hey benli dilber hürü Hangi dinde isen ona tapayim Yarin mahser günü bile kopayim Egil bir yol ak gerdandan öpeyim Beri dur hey benli dilber beri dur Dervise n'olursa kendi tacindan Irakibe ölüm yâre gecinden Benzimin sarisi senin ucundan Saridir hey benli dilber saridir Pîr Sultan Abdal'im basindan baslar Iyisini yer de kemini taslar Bin çiçekten bir kovana bal isler Aridir hey benli dilber aridir Pir Sultan Abdal (PIR SULTAN ABDAL, haz. Memet Fuat, 1977) (***) Post: Alevî Bektasî törenlerinin yapildigi meydanda (odada) tarikat ulularinin onikisinin makami sayilan oniki post. Taç: dervislerin giydigi baslik Irakib: rakip, düsman	GEL BENIM SARI TAMBURAM Gel benim sari tamburam Sen ne için inilersin Içim oyuk derdim büyük Ben anin'çin inilerim Koluma taktilar teli Söyletirler bin bir dili Öldüm ayn-i cem bülbülü Ben anin'çin inilerim Koluma taktilar perde Ugrattilar bin bir derde Kim konar kim göçer burda Ben anin'çin inilerim Gögsüme tahta döserler Durmayip beni oksarlar Vurdukça bagrim deserler Ben anin'çin inilerim Gel benin sari tamburam Dizler üstünde yatiram Yine kirildi hatiram Ben anin'çin inilerim Sari tamburadir adim Göklere agar feryadim Pîr Sultan'imdir üstadim Ben anin'çin inilerim Pir Sultan Abdal (PIR SULTAN ABDAL, haz. Memet Fuat, 1977)	EMEK ÇEKTIM Emek çektim bir ev yaptim erenler Yine bu güzele bildiremedim Bahar geldi çiçek bitti ot bitti Toprak güldü tasi güldüremedim Yüregimde belli belli yaralar Seytan kalbin almis gözün köreler Hakk'in niyaz eylemeye âr eyler Egilip bir secde kildiramadim Hû demine bir ikrari güdenin Tu yüzüne ikrarindan dönenin Pîr Sultan'im münafigin nâdanin Gönül aynasini sildiremedim Pir Sultan Abdal (PIR SULTAN ABDAL, haz. Memet Fuat, 1977)
GELMIS IKEN BIR HABERCIK Gelmis iken bir habercik sorayim Niçin gitmez Yildizdagi dumanin Gerçek erenlere yüzler süreyim Niçin gitmez Yildizdagi dumanin Alçaginda al kirmizi tasin var Yükseginde turnalarin sesi var Ben de bilmem ne talihsiz basin var Niçin gitmez Yildizdagi dumanin Benim Sah'im al kirmizi bürünür Dost yüzün görmeyen düsman bilinir Yücesinden Sah'in ili görünür Niçin gitmez Yildizdagi dumanin El ettiler turnalar bazlara Daglar yesillendi döndü yazlara Çigdemler tasinsin söylen kizlara Niçin gitmez Yildizdagi dumanin Sah'in bahçesinde gonca gül biter Anda garip garip bülbüller öter Bunda ayrilik var ölümden beter Niçin gitmez Yildizdagi dumanin Ben de bildim su daglarin sahisin Gerçek erenlerin nazargâhisin Abdal Pir Sultan'in seyrangâhisin Niçin gitmez Yildizdagi dumanin Pir Sultan Abdal (PIR SULTAN ABDAL, haz. Memet Fuat, 1977)	HAYIR EDEM DERKEN Hayir edem derken islerim ser oldu Elimden bir kaza çikti erenler Evliye ceminde yerim dar oldu Elimden bir kaza çikti erenler Benim ahtim oldur hatir yikmayim Evliyanin buyrugundan çikmayim Yüzümü çevirip serre bakmayim Elimden bir kaza çikti erenler Indim ilim deryasini boyladim Günahim çok ama bir bir söyledim Sanki yaninizda hata eyledim Elimden bir kaza çikti erenler Benim bir sözüm var efsane sözde Ne günah der isen bulunur bizde Erenler nisani var ise bizde Elimden bir kaza çikti erenler Pîr Sultan Abdal'im belâli basim Ferahtan ayrildim gamdir yoldasim Al olan malimi sag eyle basim Elimden bir kaza çikti erenler Pir Sultan Abdal (PIR SULTAN ABDAL, haz. Memet Fuat, 1977) (***) Oldur: odur Efsane söz: yalan , uydurma söz Erenler nisani: erenlerin Tanri yolunda çektiklerinin izi Ferah: sevinç, iç açikligi Gam: tasa, kaygi	HEY SEVDIGIM Allah Allah desem, kalksam yürüsem Acap su daglari asamam mola Boz atli Hizir'i yoldas eylesem Varip efendime düsemem mola Sevdigim, baginda güllerin gonca Usuldur boylarin, bellerin ince Adi güzel Imamlarin önünce Kerbelâ'da sehit düsemem mola Sakin hey sevdigim, nâsiden sakin Erenler geri almaz attigi okun Irak yerlerini sen eyle yakin Iki atlayip bir dem düsemem mola Ben güzel pîrîme verdigim ikrar Doluda, kirçindan, borandan saklar Ihlâs âsik olan ikrarin bekler Ikrarin bendini çesemem mola PIR SULTAN ABDAL'im, dost çiresine Arzumanim kaldi Sah cilvesine Altmis ile yetmis üçün arasina Özümü irfana kosamam mola Pir Sultan Abdal (PIR SULTAN ABDAL, haz. Memet Fuat, 1977) (***) kirçi: küçük taneli kar çesmek: çözmek
KUL OLAYIM KALEM TUTAN ELINE Kul olayim kalem tutan eline Kâtip ahvalimi Sah'a böyle yaz Sekerler ezeyim sirin diline Kâtip ahvalimi Sah'a böyle yaz Allahi seversen kâtip böyle yaz Dün ü gün ol Sah'a eylerim niyaz Umarim yikilir su kanli Sivas Kâtip ahvalimi Sah'a böyle yaz Sivas illerinde zilim çalinir Çamli beller bölük bölük bölünür Ben dosttan ayrildim bagrim delinir Kâtip ahvalimi Sah'a böyle yaz Münafikin her dedigi oluyor Gül benzimiz sararuban soluyor Gidi Mervan sâd oluban gülüyor Kâtip ahvalimi Sah'a böyle yaz Pir Sultan Abdal'im hey Hizir Pasa Gör ki neler gelir sag olan basa Hasret koydu bizi kavim kardasa Kâtip ahvalimi Sah'a böyle yaz Pir Sultan Abdal (PIR SULTAN ABDAL, haz. Memet Fuat, 1977)	SEHER VAKTI KALKAN KERVAN Seher vakti kalkan kervan Iniler de zârilanir Bir güzele düsen gönül Çiçeklenir korulanir Bahçemizde güller biter Dalinda bülbüller öter Engel gelir bir kal katar Olan isler gerilenir Bülbül geldi kondu dala Bülbülden yok hata güle Engel bir tas atar göle Yüzen ördek yaralanir Pîr Sultan Abdal göçelim Pîr elinden bâd'içelim Inkâr olandan kaçalim Inkâr birgün paralanir Pir Sultan Abdal (PIR SULTAN ABDAL, haz. Memet Fuat, 1977)	SERSERI GIRME MEYDANA Serseri girme meydana Asiktan ahval isterler Kallaslik ile urma dem Tasdik ehli kal isterler Uyan bu gaflet habindan Isbat isterler batindan Her asika sohbetinden Ikrar ile yol isterler Erenler oynar utulmaz Bu yola hile katilmaz Burda harmühre satilmaz Ya gevher ya lâ'l isterler Kili kirk pare ederler Birin yol tutup giderler Dile n'itibar ederler Hâl içinde hâl isterler Pir Sultan Abdal n'eylersin Muskil halledip söylersin Arisin çiçek yaylarsin Yarin senden bal isterler Pir Sultan Abdal (PIR SULTAN ABDAL, haz. Memet Fuat, 1977) (***) Dem urmak: Gelisigüzel söz etmek. Tasdik ehli: Dogruluyanlar (Tarikat ululari) Gaflet habi: Gaflet uykusu Batin: iç yüz (tarikat bilgileri) Utulmaz: Yutulmaz Harmühre: Katir boncugu Gevher: mücevher, Lâ'l: Kirmizi renkli degerli tas Pare: Parça Birin: Kilin kirk parçasindan biri N'itibar: Ne itibar
YALAN DÜNYA Yürü bire yalan dünya Yalan dünya degil misin Hasan ile Hüseyin'i Alan dünya degil misin Ali bindi Düldül ata Can dayanmaz bu firkata Boz Kurt ile kiyamete Kalan dünya degil misin Tanri'nin Aslan'in alan Düldül'ü daglara salan Yedi kere issiz kalan Kalan dünya degil misin Bak su k isa, bak su güze Ciger kebab oldu köze Muhammed'i bir top beze Saran dünya degil misin PIR SULTAN'im ne yatarsin Kurmus çarkini dönersin Ne konarsin. ne göçersin Kalan dünya degil misin Pir Sultan Abdal (PIR SULTAN ABDAL, haz. Memet Fuat, 1977)	MEVLÂ'M ÇÜN YARATTI Mevlâ'm çün yaratti Ahmed'i nurdan Insan olan gelir nura çevrilir Böyle kurulmustur bu çarh-i devran Mansur olan gelir dâra çevrilir Yegin sular dâim engine akar Pervaneler özün odlara yakar Serçe kanda olsa aslina çeker Bülbül olan gelir güle çevrilir Gümanli gönülde nur mu eglenir Cennet haricinde hur mu eglenir Arisiz kovanda bal mi eglenir Ari olan gelir bala çevrilir Bir sürçmekle at ayagi kesilmez Bir suç ile âdemoglu asilmaz Bu yolu erenler kurdu basilmaz Yol ehli kandaysa yola çevrilir Pîr Sultan Abdal'im yatir hastadir Elinde gülleri deste destedir Âdemoglu bir acayip nesnedir Muhabbetle tatli dile çevrilir. Pir Sultan Abdal (PIR SULTAN ABDAL, haz. Memet Fuat, 1977) (***) Çün: madem ki Ahmed: Muhammed peygamber Çarh-i devran: dönüs çarki, zaman Yegin: gür, baskin Kanda: nerede Gümanli: inanci tam olmayan Hur: huri Âdemoglu: insan Yatir: yatar Mansur: Enel-Hak (Ben Tanri'yim) sözüyle ün salan Hallac-i Mansur adli sofi, sözleri seriata aykiri sayildigindan 10. YY'da Bagdat'ta öldürüldü.	Ademoglu su dünyaya gelince Yeni açmis güle benzer misali Anasindan dogup kirki çikinca Kalaylanmis tasa benzer misali Mushaf alip hocasina varinca Destur alip mektebinden dönünce On yasindan on besine girince Yen'aslama fidan olmus misali Yirmisinde kara sakal getirir Otuzunda bagdas kurup oturur Kirk yasinda da sohbetler yetirir Önü bendli göle benzer misali Ellisinde kara sakal bozari Altmisinda o da Hakkin nazari Kalbi dikizlenir akli azali Içi çürük koza benzer misali Yetmisinde deve gibi muzular Sekseninde ilik kemik sizilar Doksaninda yol göründü gaziler Gazel olmus güle benzer misali PIR SULTAN'im bunu böyle buyurdu Müminleri Hak kendisi kayirdi Yüz yasinda talan geldi savurdu Uçup gider kusa benzer misali PIR SULTAN ABDAL
Ali Ali deyip ne inilersin Inilersin dolap derdin ne senin Sen de benim gibi yarali misin Inilersin dolap derdin ne senin Kim söktü getirdi seni yerinden Daglar taslar ah eyleyi zarindan Sen de mi ayrildin nazli yarinden Inilersin dolap derdin ne senin Pir Sultan'im ahim arsa dayandi Hasret nari ile yüregim yandi Yoksa Hüseyin'den haber mi geldi Inilersin dolap derdin ne senin PIR SULTAN ABDAL	Amanin eyle mürüvvet Gördügüne tapma gönül Yüzüne bakmayanin sen Tozuna da bakma gönül Bir kardasa meyil verip Tuz ile ekmegini yiyip Azicik noksanini görüp Tez basina kakma gönül Arap ata binip cosma Karli buzlu daglar asma Her gördügüne sir açma Dolulari dökme gönül Pir Sultan'im gündür ava Çektigim emekler hava Nasihatim olsun sana Sen hatirlar yikma gönül PIR SULTAN ABDAL	Asnamdan ayrildim yamandir halim Adettir asikin hali böyl'olur Pir aklimi aldi çevirdi basim Mecnun dedikleri böyl'olur Murayi olanlar bir sirra ermez Gögsünde iman olan asika kiymaz Üstüne yaslanan kokuna doymaz Firdevs-i a'lanin gülü böyl'olur Su askin atesi sinemi yakti Ah ile feryadim göklere çikti Gözlerimden yas yerine kan akti Yaz bahar çayinin seli böyl'olur Göründü gözüme bu askin babi Bülbül dalda sada verir harabi Beni mest eyledi askin sarabi Dost elinden gelen dolu böyl'oldur PIR SULTAN ABDAL'im yoldan dönmezem Dünya ahret Piri elden koymazsam Mühanetin sofrasina sunmazsam Sa'adetli Sultan kulu böyl'olur PIR SULTAN ABDAL
Be yarenler be kardaslar Gör neyledi zaman bizi Gözüm yasini akitti Sel eyledi zaman bizi Can nice ayrilir tenden Ten nice ayrilir candan Ayak ayak nerdubandan In eyledi zaman bizi Gelin gidelim zecrile Can kurban olsun asile Bir halden bimez cahile Kul eyledi zaman bizi Kimi baydir kimi fakir Yaradan Mevla'ya sükür Ne akil kodu ne fikir Del'eyledi zaman bizi Pir Sultan'im döne döne Dolu içtim kana kana Su yerde kim yana yana Dul eyledi zaman bizi PIR SULTAN ABDAL	Bir güzelin asigiyim, erenler Onun için tasa tutarlar beni Gündüz hayalimde gece düsümde Kumdan kuma savuruyor yel beni Al gül olsam al gerdana takilsam Kemer olsam ince bele sarilsam Köle olsam pazarlarda satilsam Yarim deyi al sinene sar beni Abdal Pir Sultan'im gamzeler oktur Hezaran sinemde yaralar çoktur Benim senden özge sevdigim yoktur Inanmazsan git Allah'a sor beni PIR SULTAN ABDAL	Bir yavru yolladim gurbet ellere Emaneti sana boz atli Hizir Seni bekçilerler nice ellere Emaneti sana boz atli Hizir Nice günler gördüm bahti karali Nice günler gördüm dertli çareli Bir yavru yolladim yürek yarali Emaneti sana boz atli Hizir Hak'tan bize bizden halka zulüm yok imanim var vadesize ölüm yok Senden baska kanadim yok kolum yok Emaneti sana boz atli Hizir Pir Sultan Abdal'im böyle m'olacak Beklerim yollarin yavrum gelecek Anali babali murad alacak Emaneti sana boz atli Hizir Pir Sultan Abdal
Bülbül olsam varsam gelsem Hakkin divaninda dursam Ben bir yanil alma olsam Dalinda bitsem ne dersin Sen bir yanil alma olsan Dalinda bitmeye gelsen Ben bir gümüs çövmen olsam Çeksem indirsem ne dersin Sen bir gümüs çövmen olsan Çekip indirmeye gelsen Ben bir avuç çavdar olsam Yere sacilsam ne dersin Sen bir avuç çavdar olsan Yere saçilmaya gelsen Ben bir güzel keklik olsam Bir bir toplasam ne dersin Sen bir güzel keklik olsan Bir bir toplamaya gelsen Ben bir yavru sahin olsam Kapsam kaldirsam ne dersin Sen bir yavru sahin olsan Kapip kaldirmaya gelsen Ben bir sulusepken olsam Kanadin kirsam ne dersin Sen bir sulusepken olsan Kanadim kirmaya gelsen Ben bir deli poyraz olsam Tepsem dagitsam ne dersin Sen bir deli poyraz olsan Tepip dagitmaya gelsen Ben bir ulu hasta olsam Yoluna yatsam ne dersin Sen bir ulu hasta olsan Yoluma yatmaya gelsen Ben de bir Azrail olsam Canini alsam ne dersin Sen de bir Azrail olsan Canimi almaya gelsen Ben bir cennetlik kul olsam Cennete girsem ne dersin Sen bir cennetlik kul olsan Cennete girmeye gelsen Pir Sultan üstadin bulsan Bilece girsek ne dersin PIR SULTAN ABDAL	AG GÜL ILE KIRMIZI GÜL Cem-i çiçeklerin hasi Ag gül ile kirmizi gül Deli gönül eglencesi Ag gül ile kirmizi gül Talip olmak pirindendir Irenk almak gülündendir Muhammed'in terindendir Ag gül ile kirmizi gül Pir Sultan'im ey gaziler Alnimizda al yazilar Talip de Pir'in arzular Ag gül ile kirmizi gül PIR SULTAN ABDAL	Çektigim cevr ü cefayi Çekerim senden ötürü Ikrar iman bir olunca Sen de çek benden ötürü Ikrar imani güderim Sensiz alemi niderim Iste geldim us giderim Bir tatli dilden ötürü Severim gonca gülleri Koklarim gonca gülleri Sararim ince belleri Gittigim yoldan ötürü Bana kiyak ne bakarsin Sinemi ada yakarsin Bana ne sitem edersin Ikrarsiz elden ötürü Ferhan Sirin'ine tapar Gülüngün havaya atar Basini altina tutar Can verir candan ötürü Mümin olan Hakk'a tapar Münafiklar yoldan sapar Arka vermis dagi çeker Ferhat Sirin'den ötürü Pir Sultan'im deme yalan Etme imanina talan Bu dünyada gerçek olan Ser verir sirdan ötürü PIR SULTAN ABDAL
Deli gönül inil inil inleme Kadir Mevlam hasretime sal beni Viranlikta görsen baykus sanirsin Bir huma kusuyum sen de bil beni Ulu bezirganim kumas satarim Gökyüzünden uçan kusu tutarim Yetmis iki dilden bilir öterim Anin için fark edemez el beni Ak pinarin boz bulanik seliyim Ol sebepten aklim yoktur deliyim Naci derler dört güruhun biriyim Ararsan Hak divaninda bul beni Gider idim ben de kendi isime Askin dolulari yagdi basima Agu katti benim tatli basima Ummanlara gark eyledi sel beni PIR SULTAN'im irak yoldan gelirsin Gevherin kiymetini nerden bilirsin Eksikligim çoktur sen de bilirsin Eksiklikle kabul eyle gel beni PIR SULTAN ABDAL	Derdim çoktur hangisine yanayim Yine tazelendi yurek yarasi Ben bu derde nerden derman bulayim Meger Sah elinden ola çaresi Türlü donlar giyer gülden naziktir Bülbül cevreyleme güle yaziktir Çok hasretlik çektim bagrim eziktir Güle gelir gelir canlar paresi Benim uzun boylu serv-i çinarim Yüregime bir od düstü yanarim Kiblem sensin yönüm sana dönerim Mihrabimdir iki kasin arasi Didar ile muhabbete doyulmaz Muhabbetten kaçan insan sayilmaz Münkir üflemekle çirag söyünmez Tutusunca yanar askin çirasi PIR SULTAN'im kati yüksek uçarsin Selamsiz sabahsiz gelir geçersin Asik muhabbetten niçin kaçarsin Böyle midir ilimizin töresi PIR SULTAN ABDAL	Hayalin gönlümde elif lam yazar Dem gelir geçer de devran eglenmez Felek vurdu kirdi burcu barini Yel eser savrulur harman eglenmez. Dünya dedikleri bir sanik yaydir Evveli toy dügün ahiri zaydir Dünya dört kapili bir kervansaraydir Burda konup göçen sultan eglenmez. Yüregimde vardir dert ile yara Sögleyin tabibe bulsun bir çara Firsat elde iken katil katara Göçer, senin için kervan eglenmez. Yüregimde vardir der ile firak Muradim bir didar, menzilim irak Bu dert ehline de bir derman gerek Derdi olmayanda derman eglenmez. PIR SULTAN ABDAL'im artiyor zarim Bir dem efendimsin bir dem sultanim Ugruna fedadir bu sirin canim Sensiz bu cihanda bu can eglenmez. PIR SULTAN ABDAL
DOSTLARIM HANI Sendin buralarin sanli agasi Talan oldu gitti Harran ovasi Iyi günün dostu çekti sefasi Canim ciger diyen dostlarim hani Güvenmeyin dostlar dünya malina Benim bakin simdi müskül halima Harcadim ömrümü dostlar yoluna Canim ciger diyen dostlarim hani Ey agalar beyler size de kalmaz Dönerler, dönerler, Pir Sultan dönmez Hakk yoluna giden yigitler ölmez Canim ciger diyen dostlarim bilmez PIR SULTAN ABDAL	DÜNYANIN ÜSTÜNDE KURULU DIREK Dünyanin üzerinde kurulu direk Emek sayilmadan, sizlar bu yürek Bu düzeni kim kurmus bizler de bilek Söyle canim söyle dinlesin canlar Ocaga koymuslar köse tasini Hakk kollasin gerçeklerin isini Bir gun agridirlar senin basini Söyle canim söyle dinlesin canlar Pir Sultan Abdal'im farz eylesinler Yola gelmeyenden edilmez minnet Cümlenin muradi dünyada cennet Söyle canim söyle dinlesin canlar PIR SULTAN ABDAL	Geçemezsin deli gönül geçilmez Bir tuzaga tutulursun epsem dur Bu erenler dolusudur içilmez Içenlerin bagri keser epsem dur Evvel ikrar verip sonra dönersin Sehil yokus görüp döner kaçarsin Ondurayim dersin yaram açarsin Azdirip da saramazsin epsem dur Mürsidinin nasihatin tutmayan Gönülcügün musahibe katmayan Aridip kalp evin temiz tutmayan Çig yerlerde tohum bitmez epsem dur Er ogluna bir münasip yar gerek Verdigi ikrara pek dur gerek Can cesetten alin yuyan er gerek Ölüme kail olmazsin epsem dur Pir Sultan'im söyler sözün dogrusun Yezit bundan ne anlasin ne duysun Arit kalp evini sultan otursun Tacin tahtin terk edersin epsem dur PIR SULTAN ABDAL
Gitme giden gitme sual sorayim Ya ne bu dünyanin üstünde durur Vallahi billahi ben onu gördüm Dünya Sari Öküz'ün üstünde durur Gitme giden gitme bir dahi soram Ya bu öküz neyin üstünde durur Vallahi billahi ben onu gördüm Öküz de bir salin üstünde durur Gitme giden gitme bir dahi soram Ya bu sal da neyin üstünde durur Vallahi billahi ben onu gördüm Sal da bir baligin üstünde durur Gitme giden gitme bir dahi soram Ya bu balik neyin üstünde durur Vallahi billahi ben onu gördüm Balik da deryanin üstünde durur Gitme giden gitme bir dahi soram Ya bu derya neyin üstünde durur Vallahi billahi ben onu gördüm Derya da ikrarin üstünde durur Gitme giden gitme bir dahi soram Ya bu ikrar neyin üstünde durur PIR SULTAN'im der ki ben onu gördüm Ikrar da imanin üstünde durur PIR SULTAN ABDAL	Döndün mü benden yüzü dönesi Verdigin ikrara saldim ben seni Ikrari boynuna kemend olasi Verdigin ikrara saldim ben seni Ikrar verdim ikrarimi güderim Ikrarsiz dilberi ya ben nideyim Varir bir ikrarliya sefaat ederim Verdigin ikrara saldim ben seni Pir Sultan Abdal'im ahirim aman Münkirin gönlünden gitmesin güman Sefaat etmesin oniki imam Verdigin ikrara saldim ben seni PIR SULTAN ABDAL	Isitip avazim ben de varayim Eglen uçup gitme konadur bülbül Senin askin benim kalbim evini Vücudun sehirde doladir bülbül Bülbülün donlari sari gazelden Gözünün sürmesi yegdir güzelden Bülbül güle asik olmus ezelden Hardan mi gülden mi yanadir bülbül Sultan eder irahmeti kuluna Tabip gerek derler derman buluna Benlik ila konma gülün dalina Har vardir pençeni kanadir bulbul PIR SULTAN dilinden gevherler saçar Her kisi boyunca libasin biçer Geçer bu güzellik eyyami geçer Bu dünyanin sonu fenadir bülbül PIR SULTAN ABDAL
Koca basli koca kadi Sende hiç din iman var mi Harami helali yedi Sende hiç din iman var mi Fet verir yalan yulan Domuz gibi dagi dolan Sirtina vururum palan Senin gibi hayvan var mi Iman eder amel etmez Hakk'in buyruguna gitmez Kadilar yas yere yatmaz Hiç böyle bir seytan var mi PIR SULTAN ABDAL	Koyun beni Hak askina yanayim Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan Yolumdan dönüp mahrum mu kalayim Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan Benim pirim gayet ulu kisidir Yediler ulusu, kirklar esidir Oniki imamin server basidir Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan Kadilar müftüler fetva yazarsa Iste kemend, iste boynum asarsa Iste hançer, iste kellem keserse Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan Ulu mahser günü olur divan kurulur Suçlu, suçsuz gelir anda derilir Piri olmayanlar anda bilinir Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan Pir Sultan'im arsa çikar ünümüz O da bizim ulumuzdur pirimiz Hakka teslim olsun garip canimiz Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan PIR SULTAN ABDAL	Meyil verme nasa murdar olursun Dünya kadar malun olsa ne fayda Tutulur dilin söylemez ölürsün Bülbül gibi dilin olsa ne fayda Bir gün çikarirlar evinden Allahin ismini koyma dilinden Kurtulmazsin Azrail'in elinden Dünya kadar fendin olsa ne fayda Yalan söyler kov giybette sözün var Güvenir gezersin oglun kizin var Sunda senin üç bes arsin bezin var Dünya kadar malin olsa ne fayda Yalan söyler kov giybetten geçmezsin Yersin haram helal yoldan geçmezsin Kesilir nefesin su da içmezsin Akan çaylar senin olsa ne fayda Pir Sultan'im bunu böyle vird etti Vardi bir mürsitten el etek tuttu Mürsit agirlayan Hakk'ina yetti Tutulmaz agudun desen ne fayda PIR SULTAN ABDAL
ÖTME BÜLBÜL Ötme bülbül ötme, sen degil bagim Dost senin derdinden ben yana yana Tükendi fitilim eridi yagim Dost senin derdinden ben yana yana Deryadan bölünmüs sellere döndüm Atesi kararmis küllere döndüm Vakitsiz açilmis güllere döndüm Dost senin derdinden ben yana yana Haberin duyarsin peyikler ile Yarami sarsinlar sehidler ile Kirk yil dagda gezdim geyikler ile Dost senin derdinden ben yana yana Abdal Pir Sultan'im, doldum eksildim Yemeden içmeden sudan kesildim Zülfün kemendine kondum asildim Dost senin derdinden ben yana yana PIR SULTAN ABDAL	SABAHTAN UGRADIM BEN BIR FIGANA Sabahtan ugradim ben bir figana Bülbül aglar aglar güle getirir Bakin su felegin çürük isine Her bir cefasini kula getirir Deprestirme benim dertlerim tamam Muhabbet sirindir vermiyor aman Üstümüzde dönen çarh ile devran Felek bizi halden hale getirir Pir Sultan Abdal'im sözlerim haktir Hakk diyen kullardan hiç süphem yoktur Cehennemde ates olmaz nar yoktur Herkes atesini bile götürür PIR SULTAN ABDAL	Sefasina cefasina dayandim Bu cefaya dayanmayan gelmesin Rengine hem boyasina boyandim Bu boyaya boyanmayan gelmesin Rengine boyandim meyinden içtim Nice canlar ile didar görüstüm Muhabbet eyleyip candan sevistim Muhabbeti küfür sayan gelmesin Muhabbet eyleyip yokla pirini Yusun senin namus ile arini Var bir gerçek ile kil pazarini Kildigin pazardan ziyan gelmesin Kirklar bu meydanda gezer dediler Evliyayi yola dizen dediler Nafsaniyetine uyan gelmesin PIR SULTAN'im eydür dünya fanidir Kirklarin sohpeti ask mekanidir Kusura kalmayan kerem kanidir Gönülden karasi olan gelmesin PIR SULTAN ABDAL Not. 4. dörtlükte bir dize eksik....
Seyyah olup su alemi gezerim Bir dost bulamadim gün aksam oldu Kendi efkarimca okur yazarim Bir dost bulamadim gün aksam oldu Iki elim kalkmaz oldu dizimden Bilmem amelimden bilmem özümden Akittim kanli yas iki gözümden Bir dost bulamadim gün aksam oldu Yine boralandi daglarin basi Akittim gözümden kan ile yasi Emaneti alir ol veren kisi Bir dost bulamadim gün aksam oldu Bozuk su cihanin pergeri bozuk Yaziktir su geçen ömüre yazik Tükendi daneler kalmadi azik Bir dost bulamadim gün aksam oldu PIR SULTAN'im eydür ummana dalam Gidenler gelmedi bir haber alam Abdal oldum çullar geydim bir zaman Bir dost bulamadim gün aksam oldu PIR SULTAN ABDAL	Sordum sari çigdeme Sen nerede kislarsin Ne sorarsin hey dervis Yer altinda kislarim Sordum sari çigdeme Yer altinda ne yersin Ne sorarsin hey dervis Kudret lokmasi yerim Sordum sari çigdeme Senin benzin ne sari Ne sorarsin hey dervis Hak kokusu çekerim Sordum sari çigdeme Anan baban var midir Ne sorarsin hey dervis Anam yer babam yagmur Sordum sari çigdeme Sende kardeslik var mi Ne sorarsin hey dervis Ben erlerle kardesim Pir Sultan erenlerle Yüzü dolu nurlarla Ak sakalli pirlerle Çigdemde dervislik var PIR SULTAN ABDAL	SULTAN SUYU Sultan suyu gibi çaglayip akma Erilir gam yeme divane gönül Er basimda duman, dag basinda kis Erilir gam yeme divane gönül Yikilir mi Hakk'in yaptigi havuz Sah-i merdaninin, biz de kilavuz Üç günlük dünyada, su yahsi yavuz Erilir gam yeme divane gönül Pir Sultan Abdal'im, sirdan sirada Bu is böyle oldu, kalsin burada Cümlemiz niyetlendigi murada Erilir gam yeme divane gönül PIR SULTAN ABDAL
Su kanli zalimin ettigi isler Garip bülbül gibi zareler beni Yagmur gibi yagar basima taslar Dostun bir fiskesi yaralar beni Dar günümde dost düsmanim bell'oldu Bir derdim var ise simdi ell'oldu Ecel fermani boynuma takildi Gerek asa gerek vuralar beni Pir Sultan Abdal'im can göge agmaz Hakk'tan emr'olmazsa irahmet yagmaz Su ellerin tasi hiç bana degmez Ille dostun gülü yaralar beni PIR SULTAN ABDAL	Su karsiki karli dagi gördün mü Rüzgarini bulmus eriyip gider Akan sularindan ibret aldin mi Yüzünü yerlere sürüyüp gider Sürünün önünde giden avcilar Sicak sicak günde yakar günesler Evvel ezel yemis veren agaçlar Anlar da kalmamis kuruyup gider Kadirsin Allah'im sen de kadirsin Üstümüze dört direkli çadirsin Çagirdigimiz yerde hazir nazirsin Cümlemiz üstüne yürüyüp gider Deryamiz derindir bizim boylanmaz Bin nasihat etsen biri dinlemez Gidi merkep hiçbir yere baglanmaz Basinda yulari sürüyüp gider Pir Sultan'im söyler sözü özünden Asikin sakinir iki gözünden Olur olmaz münkirlerin sözünden Eksilmez gölümüz kuruyup gider PIR SULTAN ABDAL	Uyur iken uyardilar Diriye saydilar bizi Koyun olduk ses anladik Sürüye saydilar bizi Halimizi hal eyledik Yolumuzu yol eyledik Her çiçekten bal eyledik Ariya saydilar bizi Hakk'in yoluna dizildik Dost defterine yazildik Bal olduk serbet ezildik Doluya saydilar bizi Pir Sultan Abdal'im sunda Çok keramet var insanda O cihanda bu cihanda Veliye saydilar bizi PIR SULTAN ABDAL
Yine mihman gördüm gönlüm saz oldu Mihmanlar siz bize sefa geldiniz Kar kis yagar iken bahar yaz oldu Mihmanlar siz bize sefa geldiniz Misafir gelirse kismeti bile Misafir Hizir'dir özürünü dile Büyük küçük ani hep Hizir bile Mihmanlar siz bize sefa geldiniz Bir eve kahr olsa misafir gelmez Çalissa çirpinsa eksigi bitmez Çagirsa bagirsa bir ere yetmez Mihmanlar siz bize sefa geldiniz Misafir ask kapisinin dilidir Hizir misafirin gonca gülüdür Tanri misafiri Sah'im Ali'dir Mihmanlar siz bize sefa geldiniz Himmet eyle pirim misafir gele Yavan yasik yiyip yüzümüze güle Pir Sultan uguru tut sen gel eve Mihmanlar siz bize sefa geldiniz PIR SULTAN ABDAL	Yol içinde yol ararsan Yol Muhammed Ali'nindir Yetmisiki dil içinde Dil Muhammed Ali'nindir Hani bizden evvel gelen Bes vaktini tamam kilan On parmagi pinar olan El Muhammed Ali'nindir Varma cahilin yanina Ugrarsin serrin seline Lanet Yezid'in canina, Tem Muhammed Ali'nindir Söyler Pir Sultan'im söyler, Hakk'in birligini birler Dogmus alemlere parlar, Nur Muhammed Ali'nindir PIR SULTAN ABDAL	Yürü bire yalan dünya Yalan dünya degil misin Hasan ile Hüseyin'i Alan dünya degil misin Ali bindi Düldül ata Can dayanmaz bu firkata Boz kurt ile kiyamete Kalan dünya degil misin Tanri'nin arslanlarini alip Düldül'ü daglara salip Yedi kere issiz kalip Dolan dünya degil misin Bak su kisa bak su güze Ciger kebap oldu köze Muhammet'i bir top beze Saran dünya degil misin Pir Sultan'im ne yaratsin Kumas çarhini dönersin Ne konarsin ne göçersin Duran dünya degil misin PIR SULTAN ABDAL